Zozeer verlangd,
Het negenmaandenwonder.
Verbroken geluk.
Te vroeg, losgerukt
die gevlochten levenskabel.
Zozeer verwacht
eerder dan gedacht.
Verwelkte waterlelie
Hoopje levend wezen ?
Tussen alles groen en wit,
tussen reuzen in het blauw.
Alles rubber en plastic verbonden
wirwar van rioolbuizen.
Verscheurend tafereel
van tranende ogen
achter dubbel PVC gescheiden,
gevangen in steriliteit van groen.
Schrikkende geluiden van machinemonsters,
gritsende koude tentakels
doorheen gapende patrijspoorten.
Hoelang nog, deze reis der nachtmerries ?
Hoopje levend wezen ?
Tussen alles groen en wit,
tussen reuzen in het blauw.
Alles rubber en plastic verbonden
wirwar van rioolbuizen.
Verscheurend tafereel
van tranende ogen
achter dubbel PVC gescheiden,
gevangen in steriliteit van groen.
Schrikkende geluiden van machinemonsters,
gritsende koude tentakels
doorheen gapende patrijspoorten.
Hoelang nog, deze reis der nachtmerries ?
Toch een zachte hand die streelt.
En dan een troostende borst,
vol warmte, om te groeien.
Een teder woord : 'ik zorg voor je'
Een kalme stem : 'ik ben hier nog'
klein zevenmaandenwonder.
En dan een troostende borst,
vol warmte, om te groeien.
Een teder woord : 'ik zorg voor je'
Een kalme stem : 'ik ben hier nog'
klein zevenmaandenwonder.
Blije ogen, vol dankbaarheid
bloeiende roos,
zozeer verlangd
door liefde gebleven.
bloeiende roos,
zozeer verlangd
door liefde gebleven.
(Peter Proost)
