Vandaag moet papa opnieuw aan het werk. Met wel wat tegenzin natuurlijk want nu kan hij deze morgend zijn kleine spruit niet gaan bewonderen. Gelukkig is het maar een halve dag! Nadat mama nog even gebeld heeft en gehoord heeft dat alles in orde is raapt papa al zijn moed tesamen en vertrekt richting werk. Met een aantal Red Bulls in de hand wandel ik de oprit op en doe nog snel even een babbeltje met de collega's over de afgelopen dagen. Na wat gezellig te hebben gebabbeld en de eerste Red Bull achterover te hebben geslagen is het tijd om aan het werk te gaan. De GSM blijft in mijn buurt en om de 5 minuten controleer ik of ik nog geen sms of oproep heb ontvangen. Niks te zien op het scherm van mijn GSM. Geen nieuws is goed nieuws! Op dat zelfde moment wordt er in de Koning Leopoldlaan door mama KAthy wat gerust en geslapen. Bij Option Tape daarentegen wordt er hard gewerkt en de uren gaan dus ook heel erg vlot voorbij. 12u! Snel naar buiten en hop de auto in! Even over huis en dan wil ik echt wel vertrekken naar ozne zoon! Vandaag is het Heidi die onze Daan zal verzorgen. Ze nodigt ons uit om een prachtig schouwspel bij te wonen. Het zetten van een "lavementje" bij onze kleine ukkepuk. Er zijn natuurlijk aangenamere dingen om te zien, maar het hoort er natuurlijk allemaal bij. Het lavement doet zijn werk en we kunnen onze ogen niet geloven wat een hoeveelheid er toch uit zo een klein mensje tevoorschijn kan komen. Daarna volgt het leukere werk. Een beetje verfrissen met bodymelk en ook Daan's kleine roze lipjes worden ingesmeerd met een lippenstiftje. "Zo hij kan er weer tegenaan!" Heidi gaat eventjes weg en kort daarna komt Katerine even op bezoek. Ze vraagt of we hem al eens hebben mogen vasthouden. Ons antwoord is helaas "Neen". Katerine loppt meteen weg en gaat even overleggen met Heidi. Heidi vindt het echter geen goed moment. We vinden dit natuurlijk geen probleem want we hebben nog alle tijd! Het gesprekje gaat nog even verder. Het volgende onderwerp is Kathy's werk. Heidi wist niet dat Kathy leerkracht Engels is en krijgt een beetje schaamrood om de uitspreken die ze soms doen in het Engels tegen andere mama's en papa's die geen Nederlands begrijpen. We babbelen nog even over mijn werk en daarna wendt het gesprek zich helemaal richting baby Daan. Tijdens het verzorgen schopt onze zoon zo hard dat Heidi denkt dat het wel eens een voetballertje zou kunnen worden. Dat ziet mama Kathy helemaal niet zitten en voor papa Kevin hoeft dat ook al niet echt. Een wielrenner dan? Nee hoeft ook niet. Mama en papa zijn nu eenmaal niet zo'n grote sportfanaten. Laat kleine Daan wanneer hij later groot is maar zelf beslissen wat hij wil gaan doen! Heidi gaat nog even verder over het schoppen en vertelt ons dat ze het zo grappig vindt dat hij zich zo ligt te verweren. "Daar ben je nog lang niet groot genoeg voor hoor!" Het is de hoogste tijd voor Heide om even verder te gaan. Net voor ze weggaat zegt ze ons dat we gerust eens "een visje mogen werpen" om te horen of we kunnen kangoeroëen. "Geen schrik hebben hoor! Wij bijten niet" Na een leuke avond achter de rug te hebben met een fijn gesprek rijden we richting het volgende ziekenhuis. Achternichtje Shelsea werd vandaag geopereerd en we brengen haar snel nog even een blitsbezoekje. Na ons bezoekje aan Shelsea nog snel iets gaan eten in "Den Brabander" en daarna op naar dromenland en op naar een nieuwe dag.
Hey,
BeantwoordenVerwijderenIk ben weer bij met het ganse verhaal! Ik hoop dat je voor al die reclame betaald wordt :-). Zo niet zou ik toch eens gaan onderhandelen hoor!
Wat de kiekeboe boeken betreft kan ik u ook wel helpen hoor! Ik heb er hier kweet niet hoeveel liggen. Zal ik er eens een paar binnensteken? Tot een van deze dagen? Ik stuur wel een smsje!