Dag 6 breekt aan. Net zoals elke andere ochtend beginnen we de dagtaak met telefoneren. Kathy neemt met kleine piepoogjes haar GSM ter hand en belt Middelheim. De telefoon gaat een aantal keer over en in de verte hoor ik de stem van één van de verpleegkundigen. Half volg ik het gesprek. Als Kathy inhaakt wacht ik vol spanning op het verdict. Een prima nacht! Wat een goed nieuws om de ochtend te starten. Nu kunnen we natuurlijk niet snel genoeg in de auto zijn, en nog sneller in Middelheim. Toegekomen krijgen we het nieuws van de dag. Daan doet het zo goed aan deze beademing dat ze vanaf morgen gaan starten met een nieuwe beademing (de C-pap). Dit zal voor hem beter zijn omdat hij bij dit systeem geen buisjes meer in zich heeft en dat resulteert in minder slijmpjes en minder kans op infecties. Ook willen ze vanaf morgen starten met algemene voeding. Op dat moment komt er een dokter aangereden, de cardioloog. Hij zal zo dadelijk Daan gaan onderzoeken. Bij dit onderzoek zal hij zich vooral focusen op de ductus (opening in de slagader). Deze is meestal bij prematuurtjes nog niet gesloten en het is toch wel vrij belangrijk dat hij zo snel mogelijk sluit. We wachten vol ongeduld. Wanneer de cardioloog klaar is staat hij ons even te woord. "De ductus van jullie zoon is nog open. We starten morgen met de medicatie om hem te proberen sluiten.". Hopelijk lukt dit want wanneer de ductus niet vanzelf sluit met behulp van de medicatie zal er een operatie moeten plaatsvinden. Het beloofd dus een zwaar weekend te gaan worden voor ons klein duimpje. Met veel informatie, vragen en een dosis schrik verlaten we het ziekenhuis. We stappen in de auto en dit keer gaat het richting Beveren. Meer bepaald het KA te Beveren waar Kathy lesgeeft. Ook bij haar op het werk is natuurlijk iedereen nieuwschierig. De eerste foto's worden getoond aan de collega leerkrachten. Ook geeft Kathy wat uitleg aan haar tijdelijke vervanger. Ook krijgen we allerhand leuke voorstellen. "Ik zal eens voor jullie koken","Je mag de hondjes altijd eens brengen hoor!", "Moet ik eens komen kuisen?". Ook de leerlingen zijn natuurlijk van de partij! "Zie je wel dat het een jonge was mevrouw!","Het zal wel een visserje worden zeker". Op weg naar buiten komen we zelf een collega tegen die een heuse collecte wou organiseren! De uren vliegen voorbij en voor we het goed beseffen zitten we terug naast de couveuse. Katerine vertelt ons dat ze pas maandag terug komt werken en dat ze hoopt dat ze de beademing en het eten nog even zullen uitstellen. We vinden het natuurlijk heel spijtig dat Katerine er nu 3 dagen niet is. Meet haar klikte het echt van in het begin. Zij bleef 2u bij ons staan, Kathy mag haar helpen om Daan te verzorgen, we krijgen een overvloed aan informatie en bovenal zegt ze dat ze onze Daan al door en door kent. We nemen afscheid van Katerine en wensen haar een prettig weekend. In het buitengaan vragen we ons af hoe ons weekend er zal uizien. Katerine die er niet is. Al die veranderingen voor Daan. Zou hij er wel klaar voor zijn? Afwachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten